Takie byle cóś ;P

By nie być gołosłownym przedstawiam swój "wiersz". Najlepszy, jaki zrodził się w mojej głowie. Proszę o szczere wypowiedzi i rady. Pozdrawiam.

Gra(po prostu)

Życie - jak gra bezkresna,
Bezsensowna i niewdzięczna.
Człowiek - jak zepsuty życia pionek,
Który gra mimo chęci.
Plansza - jak deska rzeźnika,
Krwią niewinnych splamiona.
Reguły - brak zasad najmniejszych,
Lecz z jedną wytyczną…
Żyj, by umrzeć…

Życie - krótka, wyboista droga,
Która prowadzi do wieczności w nicości.
Człowiek - budzący się następnego dnia na kacu,
Po sporej dawce życia.
Przegrani - nikt o nich nie pamięta,
A męka trwa dalej.
Lista zwycięzców - żart autora gry,
Śmiejącego się graczowi w twarz…
Który chce ją zakończyć…

Strzał i koniec…
Dziś sensacja,
Lecz nikt już o tym jutro nie będzie pamiętał…
Tak kończy się gra mistrza…

Post został pochwalony 0 razy